Sahabe-i Kirâm’ın büyüklerinden olan Hazret-i Ömer (r.a.), Hz. Ebûbekir’den (r.a.) sonra İslâm’ın ikinci halîfesidir. Sözünü dinletir, dînî hükümlerin yerine getirilmesinde şerrinden korkulan insanların haksız tenkitlerinden ve dil uzatanın kötü sözünden çekinmezdi. Hiçbir hususta hatır gözetmez, her hal ve işte adaleti seçer, kat’iyyen taraftarlık yoluna gitmezdi. Adaletine bütün dünya hayran kaldı. Doğruyu yanlıştan ayırdığı için kendisine “Fâruk” denildi.
Hz. Ömer (r.a.) zamanında çok fetihler oldu. Halîfeliği sırasında İran devleti tamamen ortadan kaldırılırken, Mısır ve Kudüs’ten Erzurum’a kadar Bizans topraklarının çoğu Müslümanların eline geçti. On sene halifelik yaptı. Hicretin 23. senesinde 63 yaşında, Eb Lü’lü adında bir köle tarafından şehid edildi (M. 644).
İslâm’ın ikinci halifesi Hazret-i Ömerû’l-Fârûk (r.a.) devrini anlatan bu eser, Osmanlı’nın son devir büyük âlimlerinden, devlet adamı ve tarihçi Ahmed Cevdet Paşa’nın, Kısas-ı Enbiya ve Tevârih-i Hulefâ isimli eserinden sadeleştirilerek hazırlanmıştır.
